Ongeveer anderhalf jaar geleden werd ik door mijn toenmalige minnaar voor het eerst meegenomen naar een bondage performance. Die eerste performance gaf mij een heel heftige reactie. Ik zag het model totaal ontspannen en zich met zachte kreungeluiden overgeven. Aan het touw. Mijn minnaar keek naar mij en zei “Dit wil jij ook”. Hij had gelijk. Ik had nog nooit zoiets overweldigends gezien. Naast erotiek was er ook duidelijk sprake van een intense intimiteit en overgave van het model aan haar rigger (degene die knoopt). Enige tijd later heb ik een toen nog voor mij wildvreemde man tijdens de munch weten over te halen om met mij naar Ellipsis te gaan. Een bondage ruimte waar liefhebbers eenmaal per week bij elkaar kwamen om te binden en te leren binden. Bij de eerste oefeningen was het mij al duidelijk, het gevoel van touw strak op mijn polsen gebonden gaf een enorme ontspanning. Een wildvreemde man, en voor mij nieuwe en heel spannende omgeving, waar een man of 10 bezig was elkaar vast te binden, maar ik werd ontspannen. Het voelde als thuiskomen. Dit was wat ik wilde doen.
Vanaf dat moment heb ik workshops gevolgd, individueel en in groepen, en heb ik een vaste rigger gevonden. En heb ik met mijn Dom en diverse andere mensen heel veel geknoopt. Mijn eerste indruk bleek te kloppen. Dit is wat ik wil doen en dit is waar ik me gelukkig bij voel. Ik wil hier wat vertellen over mijn ervaring met gebonden worden. Van het moment dat mijn touwpartner het eerste touw om mijn polsen of elders heen legt ontstaat er een verbinding. Meestal is dat een verbinding waarbij ik mij durf over te geven en de controle aan de ander geef. Dat ben ik in mijn dagelijks leven niet gewend, dat was ik tot ik met BDSM startte sowieso niet gewend. Maar met touw is het bijzonder. Mijn hoofd wordt leeg er daalt een intense rust op me neer. Mijn ademhaling wordt vanzelf rustiger en ik voel me volkomen ontspannen, veilig. Het is niet zo dat het altijd plezierig is, het kan erg strak zijn of mij in een onmogelijke positie trekken waardoor mijn lichaam pijn doet of kramp krijgt, en toch blijft de ontspanning. Ook als ik op mijn tanden moet bijten om een positie vol te houden blijft de rust. Dit gevoel van ontspanning is zo zichtbaar dat één van mijn beste vrienden en rigger wanneer ik erg gestrest ben aanbiedt een Futomomo aan te leggen omdat hij weet dat ik daar direct rustig van wordt.
Het gebonden worden is een belangrijk deel van mijn leven op dit moment. Ik probeer er minimaal 1 maar liefst meer keer per week tijd voor te maken. Ik kan door het binden in een “rope space”, een hevige roes, terechtkomen dat is heel prettig maar vooral door het contact dat daarna volgt met degene die mij gebonden heeft. De intimiteit en liefdevolheid na het gebonden zijn ervaar ik als heel intens, ook dat maakt het binden voor mij een bijzondere ervaring. Ik heb met mensen gebonden die ik verder nog niet kende of waarmee een gesprek niet zo makkelijk verliep. Via touw konden wij direct communiceren. Het touw, het binden, als taal. Omdat dit voor mij het belangrijkste aspect is van het binden, het contact, de communicatie, ben ik minder geïnteresseerd in hele mooie vormen of suspensie (het met touwen vrij van de grond komen hangen).
Bondage met touw betekent voor mij meer dan een hobby. Het is de manier waarop ik met een aantal mensen in contact kom. Zij proberen op een heel intieme manier met touw mijn lichaam te volgen of mijn lichaam het touw te laten volgen. De veilige druk, het ongemak, de pijn, en de troost daarna zijn allemaal middelen. Wat een intense connectie. Een connectie waarbij lichamelijk contact zo op de voorgrond staat ken ik op geen enkele andere manier in mijn leven. Ik vind dit heel kostbaar.
Ingestuurd door: Hannah
© afbeelding:
Het bericht Bondage: Mijn Leven met touw verscheen eerst op Feel & Deal.
Goede polsboeien horen bij de standaard BDSM uitrusting. Met het omdoen van de polsboeien, beginnen zo’n beetje de meeste BDSM belevingen. De toon is gezet, zeg maar. Maar boeien hebben zeker niet alleen een mentale functie, ze kunnen ook een bijdrage leveren aan de veiligheid. Daarom zijn polsboeien van goede kwaliteit belangrijk. Maar ja, wat zijn nou goede polsboeien? En mag het gelijktijdig ook een streling voor het oog zijn? Graag!
Naam: | Gevoerde handboeien |
Prijs: | 159,95 euro |
Merk: | Strict Leather |
Materiaal: | Leer |
Omtrek: | van 14 tot 22,9 cm en breedte van 6,4 cm |
EAN: | 0848518002143 |
Okay, laten we over de verpakking maar niet teveel woorden vuil maken. Deze lederen polsboeien worden namelijk geleverd in een doorschijnend plastic zakje. Jammer, maar het is niet anders. Blijkbaar gaat alle aandacht van Strict Leather naar de kwaliteit van de boeien en daar is natuurlijk ook wat voor te zeggen. Want met de kwaliteit van de boeien, is helemaal niks mis! En dan ook écht niks mis.
Er zijn heel, heeeeeel, heeeeeeeeeeel veel soorten boeien te koop. Fluffie boeien, metalen boeien, boeien van touw, PU-leater boeien en lederen boeien. Nou ja, je kunt natuurlijk ook gewoon een ti-rap gebruiken als je niks voor handen hebt, maar dat ziet er minder fraai uit en kan behoorlijk in de polsen snijden (wat niet de bedoeling is). Maar tussen die tsunamie aan boeien, zie ik doorgaans maar zelden goede en/of fraaie polsboeien zitten. Mooie, stevige polsboeien zijn moeilijk te vinden, of ik ben te kritisch. Dat kan natuurlijk ook.
Deze gevoerde lederen handboeien van Strict Leather zijn echter precies wat ik in polsboeien wil terug vinden. Ze zien er fraai uit, zijn stevig, veilig in gebruik en comfortable om te dragen. Je kunt er een slotje bij gebruiken zodat je sub ze niet zelf kan afkrijgen. Van dit soort boeien word ik dus blij. En had ik al gezegd dat ze er ook nog eens rete stoer uit zien?
Als je graag de diepte in wil gaan met je sub en langs grenzen wil lopen, moeten boeien stevig zijn (en fijn zitten). Soms is het niet wenselijk dat een sub zich weet los te wrikken, omdat dit gevaarlijke situaties kunt opleveren. Voor zichzelf of voor de dominant. Stevige boeien zijn in dat geval ook in zijn belang, al schreeuwt zijn hele lichaam misschien van niet.
Boeien moeten ook comfortabel dragen, niet knellen en niet scherp zijn. De boeien moeten immers geen bloedbanen afknellen of andere verwondingen maken. Ze moeten ook goed op maat te maken zijn, dus voldoende gaatjes hebben om ook bij jouw sub goed te zitten. Het is daarom belangrijk dat de riempjes van de boeien, voldoende gaatjes hebben.
Ik heb een lange tijd gezocht naar polsboeien die ik names Feel and Deal zou willen adviseren en uiteindelijk ben ik bij deze polsboeien aangekomen. Dit zijn boeien waar ik blij van kan worden. Ze zijn zeker niet goedkoop maar zien er niet alleen heel stoer uit, ze zijn ook nog eens heel stevig, mooi uitgevoerd en duurzaam. Polsboeien waar je echt jarenlang plezier van gaat hebben. Een investering dat zich op de lange termijn gaat terug verdienen. Koop liever één keer goede boeien en laat de rest van de reut in de winkel liggen.
Misschien een financieel pittige aanschaf, maar deze boeien horen absoluut thuis in een basis BDSM set. Een product wat zo vaak gebruikt gaat worden, mag best een tikkeltje prijzig zijn.
Het bericht Review – Gevoerde handboeien verscheen eerst op Feel & Deal.
Als ik begin aan het boek, vlak voor het slapengaan, valt de nacht toch wat later dan gepland. Marith Iedema heeft een prettige en vooral openhartige schrijfstijl waardoor ik het boek in word gezogen, compleet met beelden. In het begin van het boek beschrijft ze haar bezoek aan een Meesteres in Amsterdam. Met een glimlach lees ik over opsluiting in kooien en het aan elkaar naaien van ledematen. “Ook een manier van bondage”, denk ik gelijk. “Leuk idee! Ga ik binnenkort ook eens bij iemand doen!” In het verleden heb ik wel eens een pik dicht genaaid en aan de buik vast gemaakt, maar ledematen aan elkaar naaien, lijkt me ook wel wat.
Titel | Review – (S)experimenteren |
Auteur | Marith Iedema |
Uitgeverij | Prometheus |
ISBN | 789044636208 |
Aantal pagina’s | 252 |
Prijs | 15,99 euro |
Online te koop | Bol.com |
Marith en Milan hebben een goede relatie maar Marith mist wat spanning in hun seksleven. Als seks journalist ziet ze genoeg spannends om haar heen en ze krijgt steeds meer het idee dat monogamie een negatieve uitwerking heeft op de relatie. Ze besluit Milan de vrijheid te geven om met andere vrouwen te neuken. Dat geeft in eerste instantie inderdaad hun eigen relatie een boost. Dagelijks wordt er weer gevreeën en de oorspronkelijke kriebels en vonken worden weer gevoeld. Maar je weet eigenlijk al direct, dat dit vragen is om de volgende stap. Want als je eenmaal begint met experimenteren, vraagt dat om meer. Zo zit de mens nou eenmaal in elkaar. Het is nooit genoeg, je wilt altijd dat laatst geweldige moment overtreffen.
Die volgende stap wordt inderdaad gezet op het moment dat Milan aangeeft dat ook Marith de vrijheid krijgt om genot buiten de deur te zoeken. Vanaf dat moment lijkt alles te veranderen. Ik wil daar niet teveel over vertellen, want eigenlijk vind ik dat je het boek gewoon zelf moet lezen.
Seks is een thema dat ons allemaal bezighoudt maar de een is er openhartiger in dan de ander. De meeste mensen bewaren hun hoogtepunten voor de slaapkamer, anderen delen het met vrienden of zelfs online met vreemden. Marith weet er in ieder geval op een fijne manier over te schrijven, niet zo gek natuurlijk voor een “seks journalist” die daar haar dagelijkse boterham mee verdient. Wekelijks schrijft ze een column in Nieuwe Revu en regelmatig is ze te gast in radio- en tv-programma’s. Ze praat er makkelijk over en haar ontwapenende manier, lijkt schroom weg te nemen.
Ik vond het boek in ieder geval prettig te lezen – net alsof je over de schouder bij iemand meekijkt – met hier en daar een glimlach en soms zelfs een gruwel. Bijvoorbeeld haar beschrijving van de seksbioscoop. De rillingen liepen over mijn rug. Nou had ik al nooit de aspiratie om daar naar toe te gaan, maar na het lezen van haar ervaring weet ik het nog eens extra zeker. Bedankt Marith dat jij dit bezoek zo beeldend hebt geschreven. Ik hoef het echt niet met eigen ogen te gaan bekijken. Nooit. Echt. Nooit.
Gaat dit boek over BDSM? Nee, niet direct. Het gaat om allerlei kanten van seks, en BDSM is daar slechts één vorm van. Het komt hier en daar wel ter sprake, net als vele andere kanten van seksueel genot. Laat ik het omschrijven als een “vleugje”. De passages over “cuckold” brengen mij echter wel een glimlach der herkenning. Desondanks dat ik op meer gehoopt had, vond ik het boek toch de moeite van het lezen waard.
Wel vind ik het jammer dat de de passages over BDSM, behoorlijk afstandelijk worden beschreven. Als een opsomming van feiten zonder gevoel of emotie. Voor mijn gevoel wordt er te weinig geprobeerd om de beleving achter de handelingen te pakken te krijgen. Het blijft veelal een klinische opsomming van feiten. Een gemiste kans, want juist van een journalist verwacht ik dat die op zoek gaat naar het verhaal, achter het verhaal. Dat er ware emoties en gevoelens naar boven worden gehaald. Eerlijk gezegd mis ik dat in dit boek. Ondanks dat Marith heel erg haar best doet om open minded over te komen, proef ik toch een bepaalde veroordeling bij de BDSM passages. Vrije seks moet kunnen, heel veel verschillende manieren van seks ook geen probleem, maar BDSM blijft toch blijkbaar een hoofdstuk apart.
Een beetje gemiste kans en ik zou Marith er graag zelf een keer over willen spreken, want in dit boek draait juist alles eerlijkheid en juist die eerlijkheid is een onmisbaar ingrediënt binnen de BDSM. Alleen met eerlijkheid kun je tot een intense BDSM beleving komen en onder de huid bij een ander kruipen.
Eerlijkheid naar elkaar over verlangens, fantasieën, gevoelens, emoties, en elkaar daarin zien en zelfs tegemoetkomen. Dat is het absolute ingrediënt voor iedereen die de ultieme verdieping in een relatie zoekt. Eerlijkheid bindt, altijd. Het maakt je de ultieme bondgenoten en volgens mij is dat juist hetgeen waar Marith in haar boek naar op zoek is…
BDSM in de/jouw praktijk
Is BDSM mishandeling?
BDSM workshop
Lees ook onze andere reviews!
BDSM coaching gesprekken
Het bericht (S)Experimenteren verscheen eerst op Feel & Deal.
Er zijn maskers en er zijn leren maskers en daar zit echt een behoorlijk verschil in. Een echt leren masker draagt namelijk vele malen prettiger dan een masker van latex, siliconen, plastic of pu-leather. Al die kunstmatige maskers zijn zwetend en benauwd en lastig om een langere tijd te dragen. Leer draagt comfortabel omdat het “ademt”, het voelt prettig op de huid en je krijgt het er minder snel benauwd van. Doe daarbij de geur van leer… en de sensatie is compleet!
Naam: | Speelse hondenkop kap |
Prijs: | 389,00 euro |
Merk: | Strict Leather |
Materiaal: | Leer |
Omtrek: | 63,5 cm op voorhoofd en 36,8 tot 45,7 cm bij de nek |
EAN: | 0848518006783 |
Over de verpakking kan ik snel zijn, dat is niks. Het is namelijk niet meer dan een plastic zakje. Onvoorstelbaar dat je zo’n prachtig product in zo’n verpakking kunt leveren. Natuurlijk draag je de verpakking niet en in dit geval gooi je het zakje direct in de plastic container, maar “halloooooo-oh” het is wél het eerste wat je ziet als je het product binnen krijgt. Persoonlijk vind ik zo’n armetierige verpakking afbreuk doen aan het prachtige product, alsof de leverancier het product het niet waard vindt om daar iets meer aandacht aan te besteden.
Een gemiste kans, absoluut, want zodra je het masker uit het zakje hebt gehaald, zie je dat het een prachtig masker is, gemaakt van mooi zacht leder.
Zoals ik net al zei is het masker gemaakt van zacht zwart leer. Aan de achterkant is het masker strak te trekken met een vetertje. Het hele masker ziet er prachtig uit, maar het bij het zien van het dunne vetertje trek ik mijn wenkbrauwen op. Het is echt een heel dun vetertje, wat er voor zorgt dat de touwtjes snel in de knoop komen te zitten. Waarom is hiervoor gekozen? Ik snap deze keuze niet. Een iets dikkere veter was zoveel beter geweest! Ik heb direct, de eerste keer als ik het masker ga gebruiken, al ruzie met die dunne dingen. Wat ik al verwachtte, gebeurde natuurlijk, de vetertjes raakten in de koop waardoor ik ze eerst moest ontrafelen. Als ik wil gaan spelen, heb ik daar echt geen zin in. Gelukkig zijn de dunne vetertjes gelijk het enige minpuntje aan dit masker.
Als ik namelijk eenmaal de het masker bij mijn sub op zijn kop heb gezet, word ik weer helemaal blij. Ook van hem hoor ik fijne geluiden. Dit draagt prettig, dit masker kan hij voor langere tijd dragen. Desnoods laat ik hem er in slapen.
Natuurlijk leent het masker zich goed voor puppyplay, maar ook als je niks met animalplay hebt, is het een fraai masker om te dragen. Het staat prachtig en werkt vernedering in de hand. Een sub met zo’n masker laat je toch vanzelf kruipen over de grond? Daar hoef je dan nog maar weinig fantasie voor te hebben.
Het masker zit als gegoten en draagt heel fijn. Het halsriempje heeft een normale sluiting. In sommige gevallen wordt hier gekozen voor een gesp waarbij je een hangslotje kunt bevestgen, maar daar is bij dit masker niet voor gekozen. Als je sub zou willen, zou hij het masker dus zelf kunnen afdoen. Wat natuurlijk niet de bedoeling is.
Deze hondenkop kap is een prachtig masker, gemaakt van duurzaam leer. Ik vind het echter jammer dat bij zo’n mooi (en prijzig) masker, er nauwelijks aandacht voor de details lijkt te zijn (veters, verpakking, gesp). Als je de verpakking weggooit, de veters vervangt voor wat dikkere en de gesp op te koop toeneemt, houd je een prachtig masker over waar je enorm veel plezier van gaat krijgen. En vooral ook heel lang. Want leer is duurzaam en draagt super comfortabel. Als je dus een fraai masker zoekt, is dit absoluut een aanrader en neem je alle minpuntjes gewoon voor lief.
Het bericht Review – Speelse hondenkop kap verscheen eerst op Feel & Deal.