Het Uur

Mark Vermeulen leeft met hiv en ziet hoe het virus is verschoven van een medisch naar een mensenrechtenprobleem. „Medisch gezien hebben we alles in handen om mensen goed te testen, behandelen en infecties te voorkomen,” zegt hij, „maar die doorbraken zijn niet voor iedereen beschikbaar.” Vooral gemarginaliseerde groepen, zoals „de allerarmsten, homomannen, transpersonen en drugsgebruikers”, worden nu extra hard geraakt door het wegvallen van Amerikaanse steun aan hiv-bestrijding.  Trumps bezuinigingen op USAID noemt hij wreed: „Naar schatting zijn er dit jaar al meer dan 400.000 mensen overleden.” Daarmee komt ook zijn ambitie van nul nieuwe hiv-infecties in Nederland onder druk te staan. „Virussen houden zich niet aan landsgrenzen,” waarschuwt hij. Hiv raakt bovendien vooral dertigers en veertigers, de ruggengraat van onze arbeidsmarkt. Zelfs vanuit een cynisch economisch perspectief is de hulp uit de VS dus nodig, stelt hij: „Een hiv-infectie kost zo’n €500.000 op een mensenleven.” Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar [email protected]. Presentatie: Pieter van der Wielen Redactie en productie: Merel van Waalwijk van Doorn Mixage: Audiochef Muziek: Rufus van Baardwijk Foto: NRC Het interview is ook op YouTube te bekijken. Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Het is een misverstand dat Jort Kelder in een kasteel is opgegroeid: „‘Jonkheer Kelder’ zou toch wat merkwaardig klinken.” Wel is hij gefascineerd door de elite en bewondert hij figuren als Prins Bernhard, Freddy Heineken, Jeff Bezos en Elon Musk. „Daar heb ik een zwak voor, vooral in deze tijd waarin men scherper kijkt of mensen zich wel fatsoenlijk gedragen. Ze zijn engerds, maar ze veranderen wel de wereld.” Kelder is als een cheerleader van het kapitalisme: „Ik ben bijna de enige in de media die het voor hen opneemt, omdat ik vind dat in een kleurrijke samenleving zij erbij horen.” Hij houdt van hun streken, want zelf heeft hij ook een rellerige kant: „Iemand moet toch de kastanjes uit het vuur halen? Uitspreken wat iedereen denkt, maar niemand durft te zeggen? Dan ben ik wel de klootzak die dat doet.” Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar [email protected]. Presentatie: Pieter van der Wielen Redactie en productie: Merel van Waalwijk van Doorn Mixage: Audiochef Muziek: Rufus van Baardwijk Foto: NRC Het interview is ook op YouTube te bekijken. Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

„Ik heb al sinds mijn elfde een missie,” vertelt Mpanzu Bamenga, wiens naam ‘strijder’ betekent. Hij vluchtte uit Congo vanwege een dreigende burgeroorlog en leefde vervolgens ruim zeventien jaar zonder papieren in Europa. Toen hij elf jaar was, hoorde hij dat zijn gezin geen verblijfsvergunning zou krijgen. „We hadden geen mensenrechten meer. Dan kom je erachter dat niets vanzelfsprekend is en dat de wereld helemaal niet voor iedereen een paradijs is." Zijn missie? Ieder mens moet mensenrechten krijgen. „En daar ben ik volledig voor gegaan." In 2021 werd Bamenga uitgeroepen tot 'Mensenrechtenmens van het Jaar'. Datzelfde jaar nam hij het op tegen de staat, nadat hij op het vliegveld uit de rij werd gepikt vanwege zijn huidskleur. „Ze zochten een Nigeriaanse geldsmokkelaar: goed gekleed, snel lopend en een niet-Nederlands uiterlijk,” zegt hij. „Ik krijg vaak het nadeel van de twijfel.” Hij voerde een strijd tegen etnisch profileren en won. Tegenwoordig is hij Kamerlid voor D66. Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar [email protected]. Presentatie: Pieter van der Wielen Redactie en productie: Merel van Waalwijk van Doorn Mixage: Audiochef Muziek: Rufus van Baardwijk Foto: NRC Het interview is ook op YouTube te bekijken. Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

„Ik heb etniciteit heel belangrijk gemaakt in mijn boeken en heb te weinig aandacht gegeven aan mijn sociale klasse,” zegt Eus, die zijn verhaal opnieuw onder de loep neemt. Hij klom op de sociale ladder en veroverde, ondanks enorme obstakels, een plek binnen de elite, de literaire wereld. Maar eenmaal aangekomen merkt hij dat het toch niet helemaal zijn wereld is. Als sociale stijger ziet hij nu scherper: „Je bent pas echt ingeburgerd in je milieu als je er ook in opgroeit.” „Ik heb een hekel aan mijn eigen kinderen, omdat ik geleerd heb een hekel te hebben aan rijkeluiskinderen,” grapt hij. „Ik kan mijn kinderen niet kwalijk nemen dat ze in welvaart opgroeien, maar ze moeten niet denken dat het vanzelfsprekend is.” Hij wil anders zijn dan zijn eigen vader, die hij vaak een 'huistiran' noemt. Maar ook dat herziet hij in zekere mate: „Ik had een rottige vader, maar hij was ook slachtoffer. Slachtoffer van fabrieken hier in Nederland die heel snel veel personeel nodig hadden en eigenlijk op zoek waren naar moderne slaven.” Volgens Eus droeg zijn vader, net als hijzelf, de ambitie om artiest te worden. Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar [email protected]. Presentatie: Pieter van der Wielen Redactie en productie: Merel van Waalwijk van Doorn Mixage: Audiochef Muziek: Rufus van Baardwijk Foto: NRC Het interview is ook op YouTube te bekijken. Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

„Ik was pas in de 20 toen ik voor het eerst hoorde over klaarkomen.” Goedele Liekens woonde haar hele jeugd bij de nonnen, op een internaat waar „enkels iets heel seksueels waren en iedereen sokken in de schoenen moest dragen.” Later, als Miss België, stond ze daar in een eenvoudige speedo: „Ik wist niet dat er badpakken met glitters en push-up waren. Ik deed daaraan mee omdat je een gratis reis kon winnen.” Haar keuze voor seksuologie veroorzaakte thuis opschudding: „Toen ik dat vaginaboek schreef heeft mijn moeder drie maanden niet naar de markt durven gaan.” Inmiddels voert ze haar strijd ook politiek. Ze waarschuwt voor „gefinancierde organisaties die onze seksuele vrijheden af willen pakken”, met „zomerkampen om van TikTokkers tradwives te maken.” Ze sprak in Oekraïne met slachtoffers van „verkrachting als oorlogswapen” en strijdt via een nieuw seksueel strafwetboek voor consent: „Hoeveel leuker is seks met iemand die volmondig ja zegt!” Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar [email protected]. Presentatie: Pieter van der Wielen Redactie en productie: Merel van Waalwijk van Doorn Mixage: Audiochef Muziek: Rufus van Baardwijk Foto: NRC Het interview is ook op YouTube te bekijken. Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.