Description
<p>Q1: นำของจากวัด มาใช้ส่วนตัว บาปหรือไม่</p><p>A: ต้องแยกประเด็นก่อนว่าสิ่งของนั้น ถวายให้ “สงฆ์” (หมู่, วัด, ไม่เจาะจงบุคคล) หรือ “ภิกษุ” (เจาะจงบุคคล) </p><p>- กฎของสงฆ์ = หากญาติโยมจะน้อมลาภปัจจัยอันใดอันหนึ่งถวายเพื่อหมู่สงฆ์ ถ้ามีภิกษุบอกให้ถวายแก่ท่านเพียงรูปเดียว ภิกษุรูปนั้นเป็นอาบัติ (ความผิดน้อมลาภของหมู่เข้าสู่ตัวเอง)</p><p>- รูปแบบการแบ่งสิ่งของของสงฆ์ = ตักอาหารไล่จากภิกษุผู้มีพรรษามากไปหาน้อย, เก็บสิ่งของไว้ในคลังแล้วไปเบิกเมื่อต้องการใช้, จับสลาก</p><p>- ดังนั้น หากเป็นสิ่งของของหมู่สงฆ์ ถ้าญาติโยมจะเอาไปใช้ ก็ต้องขออนุญาตหมู่สงฆ์ เช่น เจ้าอาวาสผู้ได้รับมอบหมายให้ตัดสินใจแทนหมู่สงฆ์, หมู่สงฆ์เกิน 4 รูป ประชุมกันแล้ว ไม่ใช่ขออนุญาตภิกษุรูปเดียว เมื่อได้รับอนุญาตแล้ว =ไม่เป็นการถือเอาทรัพย์ที่เจ้าของไม่ได้ให้ = ไม่บาป, ไม่ผิดศีล</p><br><p>Q2: ใช้สิ่งของของคนตาย </p><p>A: สิ่งของของคนตาย = ไม่มีเจ้าของ </p><p>- คนตายไปแล้วไม่สามารถเรียกร้องว่าเป็นของตนได้อีกต่อไป ตัวอย่าง พระเจ้าปเสนทิโกศล ชี้ว่าสิ่งของนั้นเป็นของปู่ ของพ่อ ซึ่งตายไปแล้วแต่เอาไปไม่ได้ </p><br><p>Q3: พระให้ถังสังฆทาน</p><p>A: สังฆทาน = ทานที่ให้แก่หมู่สงฆ์ ไม่ได้ให้เฉพาะเจาะจงบุคคล ไม่จำกัดรูปแบบว่าต้องเป็นถัง</p><p>- ถ้าภิกษุนั้นได้รับมอบฉันทะจากหมู่สงฆ์ให้สละได้ เช่น เจ้าอาวาส ผู้ได้รับก็เอาไปใช้ได้ จะเอาไปให้ใครต่อก็ได้</p><br><p>Q4: นำของที่ได้รับมาไปถวายต่อให้พระ</p><p>A: ทำได้ ผู้ให้ทอดแรกก็ได้บุญด้วย</p><br><p>Q5: ใส่บาตร ไม่ใส่น้ำดื่ม</p><p>A: มีอะไรก็ใส่บาตรได้ ใส่เท่าที่มี </p><p>- บาตร จะใส่ได้เฉพาะของที่กลืนล่วงลำคอเท่านั้น</p><p>- ผู้ให้ทานแต่ละคน มีความละเอียดประณีตแตกต่างกัน </p><br><p>Q6: ทำบุญไม่เกินตัว</p><p>A: “คนฉลาดในการให้ทาน จะไม่เบียดเบียนตนเอง ผู้อื่น หรือทั้งสองฝ่าย”</p><p>- ความบริสุทธิ์ของบุญจากการให้ทานมากน้อย ขึ้นอยู่กับ</p><p>1. ผู้ให้ = มีศรัทธา มีศีล</p><p>2. ผู้รับ = มีราคะ โทสะ โมหะ น้อย</p><p>3. ของที่ให้ = ได้มาโดยบริสุทธิ์</p><p>- จำนวนเงิน, สิ่งของ ที่ให้ทาน ไม่ได้เป็นปัจจัยหลักว่าจะได้บุญมากหรือน้อย</p><p>- การให้ทาน = เป็นไปเพื่อการสละออก ไม่ใช่เพื่อความยึดถือว่าต้องได้ผลของทาน</p><p>- การสร้างบุญนอกจากการให้ทานแล้ว ยังมีบุญเหล่าอื่น ได้แก่ การรักษาศีล การภาวนา ได้บุญมากกว่าให้ทาน นำไปสู่การอยู่เหนือบุญ เหนือบาป ได้</p><br><p>Q7: เรียนภาษาบาลี</p><p>A: การเข้าใจรูปแบบของภาษาบาลี ทำให้ได้รู้ความคิดของผู้พูด</p><p>- การเรียน = การฝึกฝนทักษะใหม่ </p><p>- ถ้าเอื้อเฟื้อรับฟังคำตักเตือนของผู้สอน ด้วยความเคารพหนักแน่น ก็จะสามารถไปได้</p><br><p>Q8: ทำงานที่ไม่ชอบ กับคนที่ไม่ชอบ</p><p>A: ต้องตั้งสติไว้ให้มาก เปรียบเหมือนเข้าป่าที่มีหนามเยอะ ต้องระมัดระวังอย่างมาก</p><p>- ต้องตั้งสติไว้ให้ดี อย่าทำในสิ่งที่เป็นอกุศลธรรม เพื่อตอบโต้สิ่งไม่ดีที่คนอื่นทำ</p><p>- ตั้งสติโดยนึกถึงลมหายใจ, พุทโธ, กายคตาสติ เป็นต้น</p><p>- ความชอบในงาน = ปรับจิตเราได้ = อย่าเพลินไปตามสิ่งที่ชอบใจ (ความสบาย) ก็จะสามารถปรับจิตเพื่อการทำงานทั้งที่ชอบและไม่ชอบได้</p><p>- หลักธรรมที่ทำให้มีความสุขในการทำงาน คือ สังคหวัตถุ 4 </p><p>1. ทาน = แบ่งปันสิ่งของให้กัน </p><p>2. ปิยวาจา = พูดจาดีต่อกัน</p><p>3. อัตถจริยา = ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน</p><p>4. สมานัตตตา = เสมอต้นเสมอปลาย ร่วมทุกข์ร่วมสุข ไม่เอาเปรียบ เห็นประโยชน์ส่วนรวม</p><br><p>Q9: Social Media กระทบกับการทำงาน</p><p>A: ปิดไปเลย, เอาโทรศัพท์ไปไว้อีกห้องหนึ่ง ให้เข้าถึงไม่ได้ในช่วงเวลานั้น</p><p>- แบ่งเวลาใช้ Social Media ให้เหมาะสม </p><hr><p style='color:grey; font-size:0.75em;'> Hosted on Acast. See <a style='color:grey;' target='_blank' rel='noopener noreferrer' href='https://acast.com/privacy'>acast.com/privacy</a> for more information.</p>
