MetaQazaqstan: Kazachski Punkt Widzenia

Kiedy Kazachstan był częścią Związku Radzieckiego, to kazachskość mogła być postrzegana jako powód do wstydu. Ale nastał rok 1991 – kraj uzyskał niepodległość. Rozpoczęło się kazachskie odrodzenie. Jednak kilka lat później Kazachstan został powtórnie zawstydzony – tym razem przez Sachę Barona Cohena i jego „Borata”. W czwartym odcinku podcastu Assel Sagimbekova-Podlecka i Mateusz Podlecki rozmawiają o tym: jaka dawka humoru mieści się w tytule „Tymczasem w Stanach” dlaczego Kazachstan chciał zmienić nazwę i co wspólnego z tym miały polskie określenia „kaczystan” oraz „tuskostan” jak Kazachstańczycy odpowiedzieli na dowcipy Borata o tym, że piją końską urynę z jakiego powodu Wikipedia zablokowała możliwość edycji hasła „Kazachstan” co „Borat” pozostawił polszczyźnie dlaczego Artur Boruc, bramkarz reprezentacji Polski, rozwścieczył Kazachów w jaki sposób orientalizuje się kobiety Wschodu czy mit o ciasności narządów płciowych Azjatek jest nadal żywotny. Gościem specjalnym odcinka jest Arsen Tussupbekov. Współgospodarz podcastu „Dope Söz” opowiada – po polsku – o tym, co czuli Kazachstańczycy, którzy podczas premiery „Borata” przebywali w Polsce. [WSPARCIE] Jeżeli masz ochotę postawić nam wirtualną kawę, to możesz to zrobić tutaj: https://buycoffee.to/metaqazaqstan Pięknie dziękujemy! [INSTA] Po więcej informacji zajrzyj na: instagram.com/metaqazaqstan_podcast/ [BIBLIOGRAFIA] Balcer, A., Na Wschodzie bez zmian? Orientalizacja we współczesnej Polsce. Czapliński, P., Wspólnotowy rytuał ofiarniczy. „Trans-Atlantyk” Witolda Gombrowicza. Dawkins, R., Samolubny gen. Dennett, D.C., Od bakterii do Bacha. O ewolucji umysłów. Nussbaum, M.C., Objectification. Obserwatorium Językowe Uniwersytetu Warszawskiego. Pratt, S., The Borat Effect: Film-Induced Tourism Gone Wrong. Raskin, V., Semantic Mechanisms of Humor. Said, E.W., Orientalizm. Stock, F., The Borat Effect. Wojtas, J., Z Kazachstanu nad Morze Czerwone. Sacha Baron Cohen poza marginesem poprawności politycznej. Zheng, R., Why Yellow Fever Isn’t Flattering: A Case Against Racial Fetishes.

Kazachowie mają dość. Już dłużej nie zamierzają posługiwać się cyrylicą. Porzucają ten alfabet, bo pragną wyrazić swoją podmiotowość, jak i zdystansować się od ruskiego miru. W trzecim odcinku podcastu Assel Sagimbekova i Mateusz Podlecki rozmawiają o tym: · jak polski Twitter zareagował na wieść o przejściu języka kazachskiego na łacinkę · dlaczego cyrylica nie sprawdza się w Kazachstanie · która polska noblistka została przetłumaczona na kazachski · czy nowy alfabet zbliży Kazachów do innych narodów tureckich · przeciwko czemu protestują zwolennicy alfabetu runicznego · jak Rosja kolonizowała Kazachstan za pomocą języka · dlaczego – według Ewy Thompson – imperializm rosyjski jest skazany na porażkę · czy Kazachowie – tak jak Milan Kundera – czuli kiedykolwiek wyższość w stosunku do kolonizatorów. Gościem specjalnym audycji jest Maqsat Arzaman. Współzałożyciel projektu Qazaq Grammar opowiada – po polsku – o konieczności popularyzacji języka kazachskiego w Kazachstanie. Odcinek kończy się refleksją na temat wizerunku Rosjanina w polskiej i kazachskiej kulturze. W tym wypadku pomocne okazują się diagnozy Przemysława Czaplińskiego. Więcej informacji? Zajrzyj tutaj: instagram.com/metaqazaqstan_podcast/

W niniejszym odcinku Assel Sagimbekova i Mateusz Podlecki rozmawiają o tym: · czy Kazachstan wybudował „bandytom” pomnik trwalszy niż ze spiżu · jak kirgiski muzyk jazzowy stał się zagranicznym terrorystą · co Benedict Anderson powiedziałby o kazachskości po wydarzeniach „Krwawego Stycznia” · czego od Kazachów mogliby się nauczyć Habsburgowie, dla których kazirodztwo było chlebem powszednim · czym różni się rosyjska Wikipedia od tej kazachskiej · czy prezydent Kazachstanu to Wołodymyr Zełenski 2.0 · kto tłumaczy „Wiedźmina” Andrzeja Sapkowskiego na język kazachski · dlaczego – mówiąc językiem George’a Lakoffa – Kasym-Żomart Tokajew jest surowym ojcem · i – wreszcie – jakiej częstotliwości (według Farkhata Sharipova) nie słyszą dorośli.

W premierowym odcinku podcastu „MetaQazaqstan: Kazachski Punkt Widzenia” Assel Sagimbekova i Mateusz Podlecki dyskutują o tym: · czym różni się Kazach od Kazachstańczyka · skąd rubryka „narodowość” w kazachstańskim paszporcie · co dla Kazachstańczyków oznacza wyrażenie „Krwawy Styczeń” · jakie hasła pojawiają się na kazachstańskich demonstracjach · co wspólnego ma kreskówka „Kapitan Bomba” Bartosza Walaszka z manifestacjami przeciwko inwazji Rosji na Ukrainę · dlaczego – mówiąc językiem Willarda van Ormana Quine’a – Nursułtan Nazarbajew nie istnieje · ile godności mieści się w tytule „jelbasy” · czy warto czytać Giorgio Agambena w kontekście przewrotu pałacowego w Kazachstanie · dlaczego czteroletnia ofiara protestów „Krwawego Stycznia” nie była terrorystką. Podczas rozmowy Assel Sagimbekova wygłasza fragment eseju „Jel” Gerolda Belgera, kazachstańskiego pisarza niemieckiego pochodzenia. Audycję zamyka wiersz „Który wujek do mnie strzelał?”. Utwór napisał ojciec Aikorkem Meldehan, dziewczynki zastrzelonej podczas wydarzeń „Krwawego Stycznia”. Autorzy odcinka odczytują ten tekst w dwu językach: kazachskim i polskim.